Beraber birşeyler yapmak

Bu akşamda cemrecan ve eşim babaannesinde bende alıştığım o seslerdenden uzak evde belgesel izlemekteyim. Devamlı tekrarlayan imla kuralları hatalarımdan da anladığınız üzere ben profesyonel bir blogçu değilim, taze bir baba olarak yaşadıklarını ve gözlemlerini hem hatıra hemde paylaşım zihniyetiyle buralara karalayan sade bir vatandaş bendeniz. Gözlem; kızım cemrecan şu an 21 aylık, dün gece eve geldiğimde bana öyle bir sarıldı ve öyle bir baktıki gözlerimin içine

bu gün çalışırken bile aklımdaydı ondan ayrı kaldığım 12 saatte sanki bakışlarına bir anlam, hareketlerine bir olgunluk yüklenmişti kızımın, insan gelişimi böyle garip bişey olsa gerek. Dün ilk defa o anda kendiliğinden yarattığımız adına oyun denilebilme ihtimali olan bir meşkaleyle çok eylendik kızımla ikimiz. Dün anladımki bir gecede değişiyor gelişiyor insan ve pahalı oyun setleri ve oyuncaklar yerine buzdolabındaki magnetlerle de çok güzel eğlenebiliyor bir çocuk yeterki sevdiği istediği kişi yanında olsun. Bu yazdıklarımdan Pek birşey anlamamış olmanız gayet normal, çünki bu tip duygusal paylaşımları ifade etmek okadarda kolay değil hele hele benim gibi bir balta için. Uzun lafın kısası, baba olarak bebeğininizin ilk doğduğu günden beri gözünün içine bakarsınız ama bebeğiniz birkez sizin gözünüzün içinde bakınca ne anlatmak istediğimi anlarsınız.

Bebeklerde katılma

Merhabalar bu gün 21 aylık kızımız cemrecan'ın 1 seneden beri baş gösteren ama çok şükür annesinin bilinçli tavırları sonucu azalarak devam eden problemi 'katılma' dan biraz bahsetmek istiyorum.
Çalışma saatlerimin düzensizliğinden dolayı kızım cemrecan'la hafta içi pek zaman geçiremiyorum ya ben eve geldiğimde yatmak üzere oluyor yada ben evden çıkarken uyuyor oluyor yada benim çok acelem oluyor, maalesef İstanbul'da hayat şartları çetin biraz fazla çalışmak gerekiyor.Geçtiğimiz pazar yani dün eşim ve kızımla birlikte ormana gitmeye biraz yürüyüş yapıp temiz hava almaya karar verdik, havada güzeldi dedik cemrecan a değişiklik olur hem birlikte vakit geçirmiş oluruz mantığıyla evden çıktık. Bilenler bilir Belgrat ormanının içinde baya uzun bir yürüyüş parkuru var, parkurun zemini yağışladan etkilenmesin diye kırmızı kiremit tozu ile kaplı ve parkur kenarları 50 şer santimlik kalaslarla çevrili. Herkez normal bir şekilde yürüyüşünü yaparken benim aykırı kızıma o kalaslarda yürümek daha keyifli geldi, annesi ona aradabi sen devler dünyasında yaşayan minikbir cücesin kızım:) der ve kalabalık alanlarda gezerken dikkatli olması telkininde bulunur, benim küçük kızım da o kalasları kendi minik bedini için yapılmış bir yol olarak idrak ediyor demek diye düşünüyorum, ısrarla o kalasların üzerinde yürümeye çalışıyordu. parkur ilerledikçe kenarları kızım için tehlikeli olacak büyüklükte yamaçlı yerlerden geçiyorduki dengesini kaybetti ve düştü ben zaten hemen yanındaydım çok şükür birşey olmamıştı ama cemrecan hanım düşmesine rağmen hala o kalasların üzerinden devam etmek istiyordu yürüyüşüne.Yapma kızım, yavaş kızım, dikkat kızım, olmaz kızım yok laf dinlemiyo yamaçlar artık büyük ve etrafı tehlikeli olduğundan kalasta yürüme ısrarına son verip biraz sert baba olmaya zorladı beni, annesindende aynı sert tepkiyi alınca birden bire başladı ağlamaya ve malesef uzun zamandır benim görmediğim ve görmeyede dayanamağımın katılma nöbetine girdi. Ağlarken nefes alamıyor gibi oluyor, rengi morarıyor tahmini 10 saniye falan süren ama bana çok uzun gelen bu katılma nöbeti annesinin bilinçli ve sakin telkinleriyle bitti çok şükür ama o an bende bittim, anlatması çok zor bir an.
Katılma nöbeti ile bayılma bizim kızımızda kendini ilk gösterdiğinde hemen doktorumuza gittik kansızlık yada başka sebeplerden de olabilme ihtimaline karşı gerekli kontrolleri yaptırdık çok şükür anormal bir durum olmadı, bizim doktorumuzun söylediği ve internetteki bilgilerdede aksi bir tehşis olmadığı taktirde çocuğun ağlayarak istediğini yaptırma durumunun daha ilerlemiş daha gelişmiş taktiği olarak ifade edilmekte, bu katılma nöbeti sırasında anne ve babanın anlık tutumu çok önemli konu hakkında daha bilinçli ve bilimsel açıklamalara http://www.anneysen.com/0-3-yas/saglik/bebeklerde-katilma-1574.aspx buradan da bakmalısınız ve böyle bir durumla karşılaştığınızda kulaktan dolma veya internette dolaşan bilgilere değil kesinlikle doktorunuzun söyletiklerinize itibar ediniz, tabi hiçbir şekinde böyle sonunlar yaşamamak dileklerimle.

Cemrecan babaannesinin doğum gününde

Bu gün 4 Nisan annemin doğum günü, saolsun eşim güzel bi jest yaptı ve cemrecanı alıp gittiler babaannesinin doğum gününü kutlamaya. Evlat dünyanın en güzel dıygusu birde evladın yavrusu nasıl bir duygu, yaşarmıyım bilmem ama çok özel bi duygu olduğu tartışılmaz, ben şahsen annem ve babamın cemrecanı görünce kafayı yediklerini gözlemlemekteyim. İşallah daha nice yaşlar kutlarız tüm ailelmiz hep beraber, sağlık ve mutlulukla.

Sabır

Yazılarıma sağda solda okuduğum makalelerden etkilenerek hep günümüzde  şöyle günümüzde böyle diye başladığımı farkettim. Gerçi yazılarımı okuduğunuzda imla kurallarımdan, aslında benim pek iyi eğitim seviyesi olmıyan bi insan olduğumu anlarsınız. Ben cemrecanı biricik kızını ve ailesini çok seven sıradan sade bir adamım, fırsat buldukçada burada hem anılarımı hemde tecrübelerimi paylaşmaktayım. Uzmanların belirttiği ve bilgi kaynaklarına anlatıldığı dibi bebeklerde 1.5 ve 3.5 yaş aralığı en meşakkati dönemdir, uzmanların ifade ettiklerini destekler nitelikte cemrecan ile yaşadıklarımız bu tezlerin doğruluğunu ıspatlıyor. Hiçbir kaynaktan etkilenmeden kendi kızım cemrecan dan yola çıkarak baktığımda, kızımın artık kendine has karekteristlik özellikler geliştirdiğini, zevk algısının oluştuğunu, giyeceği kıyafetleri seçme arzusu yaşadığını, evde sıkıldığını, istediği şekilde oyunlar geliştirdiğini kısacası küçücük dünyasında yüzlerce gelişim yaşadığını ama daha henüz konuşamadığı yani kendini ifade edemediği için asebiyat yaptığını gözlemliyebiliyorum. Şu aralar kendi çapında bir ifade ve ikna yönetimi geliştirmiş vaziyette, bu yöntem tutturma ve istediğini ağlıyarak elde etme çabası. Cemrecan ın açısından bakarsak imkanları gereği, sonuca gitmek için takınacağı en net tavrı ve kozları oynuyor, Buda çok şükür ki kafasının gayet iyi çalıştığı anlamına geliyor. Burada her aşamada olduğu gibi bizlere anne ve babaya büyük görevler düşüyor, görevden de ziyade çok sabırlı olmamız gerekiyorki ben çevremde sabrıyla tanılan bir insan olmama rağmen bağzen kızım beni sabır sınırlarını zorlamaya itiyor:). Unutmamalıyız ki çocuk çocukluğunu yapacak baba babalığını, annede anneliğini hayat böyle bir döngü algısından ibaret, anne ve babalar olarak insanın hatırlıyamadığı ama en ömrünün en saf en temiz dönemini yaşayan çocuklarımıza anne ve babalarımız gibi bize gösterilen şevkat ve sabırla yaklaşmalıyız, tıpkı bizler bu günlere getirenlerin yaptığı gibi...

Kulak delme, küpe

Araya pazar girdi sabaha kadar seçim sonuçlarını bekledik, sonuç hüsran berbat bir Pazartesi girdi ve anca fırsat buldum. Bu akşamda cemrecan ım ve annesi babaannesine ve dedesine ziyarete gittiler, işlerimin saçmalığı yüzünden bu gün evde yalnızım. Çok zor geliyor insana akşamları eve geldiğinde o dünyalar güzeli melek tarafından kapıda karşılanmamak

ve kocaman sessiz ev ama bu gece böyle, ben burada triplerde iken anne ve babam torunlarıyla geçen bir geceden dolayı çok mutlular bu da güzel bişey. Bu gün annem ve eşim cemrecan ın kulağını deldirmişler, duyduğumda dahi içim sızladı biricik yavrumun canının yandığı, gözü yaşlı hali gözümde canlandı üzülmedim değil ama malum kadınları anlamak zor iş. Umarım çok ağrı sızı yapmaz ve şu an mışıl mışıl uyuyorsundur benim güzeller güzeli kızım, ALLAH sakınsın seni her türlü keder ve sıkıntıdan.

Marifetli kızım benim

Merak, araştırma, öğrenme adeta kayıt cihazı gibi bu yaşlarda çocuklar. Verilen alan ve gördüğü herşeyi kaydeden ve dayanılmaz güzelliği olan her yaşının, her döneminin ayrı güzelliği olan bir duygu evlat sahibi olmak. Bu gün görüşemedik cemrecan hanımla, ben evden çıkarken uyuyordu, gece geldiğimde ise yine uyuyordu.:) Uyurken seyrettim kızımı biraz kokusunu çektim içime, öyle saf öyle temiz ve Berrak. Bu mutfak çalışmasıda dünden kalma, anneannesine yardım etmiş bizimki:) Rabbim sakınsın onu.

Taklit

Bu akşam eve geldiğimde minik meleğim kapıda karşıladı beni. Kısa bi hoşgeldin seramonisinden sonra kaptı annesinin tabletini, görsen sanki 40 yıldır elinde tablet var. Ne olduğunu bilmesede minicik parmaklarıyla sanki çok eskiden bildiği birşeyleri yaparcasına, sonra aldım elinden tableti kaldırdım göremeyeceği bir yere ve tabiki koptu kıyamet:). Sonra beraber yemek yiyelim dedik annesi benim yemeğimin yanına küçük bir tabağa cemrecana da koymuş yemek, kızım iki lokma kendi yedi kalanını bana yedirdi. Yani anliycağınız benim kızım artık babasını doyuruyor.) mevlam sakınsın onu.