Beraber birşeyler yapmak

Bu akşamda cemrecan ve eşim babaannesinde bende alıştığım o seslerdenden uzak evde belgesel izlemekteyim. Devamlı tekrarlayan imla kuralları hatalarımdan da anladığınız üzere ben profesyonel bir blogçu değilim, taze bir baba olarak yaşadıklarını ve gözlemlerini hem hatıra hemde paylaşım zihniyetiyle buralara karalayan sade bir vatandaş bendeniz. Gözlem; kızım cemrecan şu an 21 aylık, dün gece eve geldiğimde bana öyle bir sarıldı ve öyle bir baktıki gözlerimin içine

bu gün çalışırken bile aklımdaydı ondan ayrı kaldığım 12 saatte sanki bakışlarına bir anlam, hareketlerine bir olgunluk yüklenmişti kızımın, insan gelişimi böyle garip bişey olsa gerek. Dün ilk defa o anda kendiliğinden yarattığımız adına oyun denilebilme ihtimali olan bir meşkaleyle çok eylendik kızımla ikimiz. Dün anladımki bir gecede değişiyor gelişiyor insan ve pahalı oyun setleri ve oyuncaklar yerine buzdolabındaki magnetlerle de çok güzel eğlenebiliyor bir çocuk yeterki sevdiği istediği kişi yanında olsun. Bu yazdıklarımdan Pek birşey anlamamış olmanız gayet normal, çünki bu tip duygusal paylaşımları ifade etmek okadarda kolay değil hele hele benim gibi bir balta için. Uzun lafın kısası, baba olarak bebeğininizin ilk doğduğu günden beri gözünün içine bakarsınız ama bebeğiniz birkez sizin gözünüzün içinde bakınca ne anlatmak istediğimi anlarsınız.