Sabır

Yazılarıma sağda solda okuduğum makalelerden etkilenerek hep günümüzde  şöyle günümüzde böyle diye başladığımı farkettim. Gerçi yazılarımı okuduğunuzda imla kurallarımdan, aslında benim pek iyi eğitim seviyesi olmıyan bi insan olduğumu anlarsınız. Ben cemrecanı biricik kızını ve ailesini çok seven sıradan sade bir adamım, fırsat buldukçada burada hem anılarımı hemde tecrübelerimi paylaşmaktayım. Uzmanların belirttiği ve bilgi kaynaklarına anlatıldığı dibi bebeklerde 1.5 ve 3.5 yaş aralığı en meşakkati dönemdir, uzmanların ifade ettiklerini destekler nitelikte cemrecan ile yaşadıklarımız bu tezlerin doğruluğunu ıspatlıyor. Hiçbir kaynaktan etkilenmeden kendi kızım cemrecan dan yola çıkarak baktığımda, kızımın artık kendine has karekteristlik özellikler geliştirdiğini, zevk algısının oluştuğunu, giyeceği kıyafetleri seçme arzusu yaşadığını, evde sıkıldığını, istediği şekilde oyunlar geliştirdiğini kısacası küçücük dünyasında yüzlerce gelişim yaşadığını ama daha henüz konuşamadığı yani kendini ifade edemediği için asebiyat yaptığını gözlemliyebiliyorum. Şu aralar kendi çapında bir ifade ve ikna yönetimi geliştirmiş vaziyette, bu yöntem tutturma ve istediğini ağlıyarak elde etme çabası. Cemrecan ın açısından bakarsak imkanları gereği, sonuca gitmek için takınacağı en net tavrı ve kozları oynuyor, Buda çok şükür ki kafasının gayet iyi çalıştığı anlamına geliyor. Burada her aşamada olduğu gibi bizlere anne ve babaya büyük görevler düşüyor, görevden de ziyade çok sabırlı olmamız gerekiyorki ben çevremde sabrıyla tanılan bir insan olmama rağmen bağzen kızım beni sabır sınırlarını zorlamaya itiyor:). Unutmamalıyız ki çocuk çocukluğunu yapacak baba babalığını, annede anneliğini hayat böyle bir döngü algısından ibaret, anne ve babalar olarak insanın hatırlıyamadığı ama en ömrünün en saf en temiz dönemini yaşayan çocuklarımıza anne ve babalarımız gibi bize gösterilen şevkat ve sabırla yaklaşmalıyız, tıpkı bizler bu günlere getirenlerin yaptığı gibi...